Ο Συλλέκτης

«Μην ξεγελιέσαι!» λέει ο Θέμης.

«Η συλλογή μπορεί να φαίνεται παλιά, αλλά συγκεντρώθηκε τα τελευταία είκοσι χρόνια, όταν μετακόμισα στο διαμέρισμα και άρχισα να επισκέπτομαι τα παζάρια. Φυσικά, η δημιουργία της είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Οι βόλτες μου στο κέντρο της πόλης ως παιδί, η γοητεία που ασκούσαν πάνω μου οι βιτρίνες των καταστημάτων, η επίσκεψή μου στο εργαστήριο κεραμικής της Ήρας Τριανταφυλλίδη στο Μαρούσι και οι τερατόμορφες φιγούρες της, ή η περίοδος που πέρασα στην Ιταλία, όπου υποτίθεται ότι σπούδαζα αρχιτεκτονική, αλλά στην πραγματικότητα ταξίδευα και γνώριζα ανθρώπους—όλα αυτά κάποιον ρόλο έπαιξαν στη διαμόρφωσή της.

Στην αρχή αναζητούσα σπάνια και εξαντλημένα βιβλία, κεραμικά της Ήρας και απομιμήσεις τους, και κάπως έτσι άρχισα να εκτιμώ αντικείμενα που κανείς άλλος δεν θα αγαπούσε: φτηνά και εξαιρετικά αδέξια curios, χειροτεχνίες και έργα τέχνης από την εποχή που η Ελλάδα άρχιζε να αναδεικνύεται ως τουριστικός προορισμός. Αυτά τα αντικείμενα έχουν πλέον βρει τη θέση τους στο διαμέρισμα—στο σαλόνι, την κουζίνα, το γραφείο, τον διάδρομο, την κρεβατοκάμαρα και το μπάνιο—όπου συνυπάρχουν με τους πίνακες του φίλου μου Ηλία [Παπαηλιάκη], πίνακες και σχέδια που ανήκαν στην οικογένεια [του Giorgio de Chirico, του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, του Θεόφιλου και του Σπύρου Παπαλουκά], τα βιβλία μου και τα έπιπλα.

Αν κοιτάξεις πιο προσεκτικά, θα δείς ότι είμαι ακόμα παιδί, ότι τα δωμάτια έχουν θεματικές (δράκοι, λιοντάρια, αστακοί) και ότι λατρεύω τα Χριστούγεννα, όταν όλοι οι φίλοι μου έρχονται με τα παιδιά τους και στολίζουμε το δέντρο. Θα μπορούσα να μείνω στο διαμέρισμα για πάντα, αλλά οι φίλοι μου συχνά επιμένουν να βγαίνω μαζί τους—και το κάνω. Με επισκέπτονται επίσης πολλοί άνθρωποι: επιμελητές που ετομάζουν νέες εκθέσεις, ακαδημαϊκοί, νέα παιδιά από την [ΛΟΑΤΚΙ+] κοινότητα για να συζητήσουμε για εκθέσεις, ορατότητα, την Ελλάδα. Στη σελίδα μου στο Facebook παρουσιάζω έργα τέχνης, τα οποία ψάχνω για ώρες ατελείωτες…

…κάθε σπίτι είναι ένα μουσείο. Κάθε αντικείμενο, με έναν παράξενο τρόπο, μπορεί να αφηγηθεί την ιστορία ολόκληρου του κόσμου.»